Η γωνιά της παρτίδας!

Η γωνιά της παρτίδας!

5 κανόνες στο άνοιγμα στο σκάκι για αρχάριους

Το άνοιγμα στο σκάκι χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς ένα λάθος (ιδιαίτερα με τα μαύρα), μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρη ήττα. Ο αρχάριος σκακιστής δεν πρέπει να δαπανά υπερβολικό χρόνο στη μελέτη των ανοιγμάτων και την αποστήθιση βαριαντών. Δυστυχώς όμως, αυτό είναι ένα λάθος που το κάνουν πολύ συχνά οι αρχάριοι παίκτες. Αντίθετα, θα πρέπει να καταναλώνουν το μεγαλύτερο χρόνο της προπόνησής τους στο μέσο και το φινάλε.

Στην αρχή της παρτίδας είναι αδύνατο να γνωρίζει ο αρχάριος σκακιστής κάθε πιθανή βαριάντα ανοίγματος που θα προκύψει στη σκακιέρα. Την απόφασή του για κίνηση θα πρέπει να την συνδέει με τις βασικές γνώσεις ανοιγμάτων.

Δείτε παρακάτω 5 βασικούς κανόνες στο άνοιγμα για να αποφύγετε δυσάρεστες εκπλήξεις:

Έλεγχος του κέντρου με τα πιόνια. Το 1ο βήμα για ένα σωστό άνοιγμα είναι η τοποθέτηση των πιονιών του βασιλιά και της βασίλισσας σε κεντρικά τετράγωνα. Όσο περισσότερο έλεγχο του κέντρου με τα πιόνια έχει ο σκακιστής, τόσο περισσότερο χώρο για μανούβρες και καλύτερη τοποθέτηση των κομματιών του έχει στο άνοιγμα.
Ασφάλεια του βασιλιά με το σωστό ροκέ. Η ασφάλεια του βασιλιά αποτελεί σημαντική προτεραιότητα, την οποία πολύ συχνά αμελούν οι αρχάριοι σκακιστές στην προσπάθεια τους να κάνουν γρήγορη επίθεση. Η αξία του ροκέ είναι ακόμα μεγαλύτερη στα ανοικτά ανοίγματα. Ένας γενικός μνημονικός κανόνας είναι το ροκέ να γίνεται μέχρι την 8η κίνηση και σε γενικές γραμμές είναι καλύτερο το μικρό ροκέ. Είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που δεν πρέπει να γίνει ροκέ, και αφορά ιδιάζουσες και προχωρημένες τεχνικές.
Ανάπτυξη των κομματιών σε κεντροποιημένες θέσεις. Η δράση των κομματιών είναι πολύ μεγαλύτερη στο κέντρο παρά στις άκρες τις σκακιέρας. Από το κέντρο τα κομμάτια ελέγχουν περισσότερα τετράγωνα, αμύνονται καλύτερα και δημιουργούν περισσότερες απειλές στον αντίπαλο. Ένας καλός μνημονικός κανόνας είναι να αναπτύσσονται πρώτα τα άλογα προς το κέντρο και μετά οι αξιωματικοί σε ανοιχτές διαγώνιες.
Μην κυνηγάτε πιόνια του αντιπάλου. Ένα συχνό λάθος αρχάριων σκακιστών είναι να επικεντρώνονται στο κέρδος υλικού, χάνοντας πολύτιμο χρόνο από την ανάπτυξη των κομματιών. Δεν είναι λίγες οι φορές που αρχάριοι σκακιστές πέφτουν θύμα ενός γκαμπί πιονιού (θυσία πιονιού) γιατί δεν μπορούν να χειριστούν με την απαιτούμενη ακρίβεια τη θέση μετά την αποδοχή του γκαμπί. Ο αρχάριος σκακιστής δεν πρέπει να παρασύρεται να κυνηγά πιόνια αλλά να προστατεύει το βασιλιά και να ολοκληρώνει γρήγορα την ανάπτυξη
Αποφύγετε άσκοπες μανούβρες κομματιών. Είναι συχνό το λάθος στο άνοιγμα να μετακινούνται τα ίδια ανεπτυγμένα κομμάτια δεύτερη και τρίτη φορά για κάποια επιθετική προσπάθεια. Πριν την ολοκλήρωση όμως της ανάπτυξης, μία «τυχοδιωκτική» επίθεση είναι καταδικασμένη να αποτύχει αν ο αντίπαλος χειριστεί σωστά τη θέση. Ο μνημονικός κανόνας είναι ότι πρέπει να μετακινείται αν γίνεται μια φορά κάθε κομμάτι μέχρι την ολοκλήρωση της ανάπτυξης.

https://www.akadimiaskaki.gr/

3 βασικοί κανόνες στα Φινάλε Πύργων

Τα φινάλε πύργων είναι τα πιο τυπικά και συνηθισμένα φινάλε που προκύπτουν στις παρτίδες. Η γνώση μερικών βασικών κανόνων για το σωστό χειρισμό τους είναι απαραίτητη για κάθε σκακιστή.

Παρακάτω αναφέρουμε 3 βασικούς κανόνες για τα φινάλε πύργων:
 
Ενεργοποίηση του βασιλιά και του πύργου Η τοποθέτηση του βασιλιά και του πύργου σε ενεργητικές θέσεις έχει σημασία τόσο για την επίθεση (ελεύθερα πιόνια), όσο και για την άμυνα (περιορισμός αντίπαλων ελεύθερων πιονιών, υποστήριξη πιονιών κ.α.). Τυπική συμβουλή για τα φινάλε πύργων είναι όταν είστε σε αμφιβολία για το τι πρέπει να κάνετε, προσπαθήστε να βελτιώσετε πρώτα την ενεργητικότητα του βασιλιά και του πύργου.
 
Τοποθέτηση του πύργου πίσω από το ελεύθερο πιόνι Ο κανόνας ισχύει είτε είναι δικό μας ελεύθερο πιόνι είτε είναι του αντίπαλου. Όταν ο πύργος είναι πίσω από το πιόνι υποστηρίζει (ή απειλεί) το ελεύθερο πιόνι και ταυτόχρονα μπορεί να επηρεάζει την κατάσταση και στην υπόλοιπη σκακιέρα. Στην περίπτωση που κάνετε άμυνα το ιδανικό είναι ο βασιλιάς να μπλοκάρει το ελεύθερο πιόνι και ο πύργος να έχει την ελευθερία κινήσεων.

Γνώση τυπικών θέσεων Δεν υπάρχει καλός σκακιστής που να μην γνωρίζει την θέση Φιλιντόρ και την θέση Λουτσένα. Η γνώση τέτοιων τυπικών θέσεων είναι απαραίτητη σε σκακιστές οποιασδήποτε δυναμικότητας. Θα πρέπει να τις γνωρίζετε άριστα καθώς προκύπτουν ή θα μπορούσαν να προκύψουν σε πάρα πολλές και από τις παρτίδες σας. Μάλιστα με τους νέους μειωμένους χρόνους σκέψης, συνήθως δεν υπάρχει πολύς χρόνος για σκέψη στο φινάλε, οπότε θα πρέπει να έχετε κατανοήσει απόλυτα αυτές τις θέσεις είτε από την πλευρά του αμυνόμενου είτε από την πλευρά του επιτιθέμενου.

https://www.akadimiaskaki.gr/

Τι είναι το πλεονέκτημα στο σκάκι; 

Ο στόχος μιας στρατηγικής είναι να αποκτηθεί ένα πλεονέκτημα. Το να είστε ο περήφανος κάτοχος ενός πλεονεκτήματος στο σκά­κι σημαίνει απλά ότι η θέση σας έχει ορισμένα θετικά στοιχεία τα οποία λείπουν από τη θέση του αντιπάλου σας. Υπάρχουν δύο εί­δη πλεονεκτημάτων: στατικά και δυναμικά. Το στατικό πλεονέκτη­μα είναι μακροπρόθεσμο - μόνιμο. Το δυναμικό πλεονέκτημα είναι όπως το τακτικό θέμα - προσωρινό. Μπορεί να έχετε δυναμικό πλεονέκτημα επειδή ο Βασιλιάς σας είναι ασφαλής, ενώ ο αντί­παλός σας δεν έχει κάνει ακόμη ροκέ. Όταν ο αντίπαλός σας κάvει ροκέ και μεταφέρει το Βασιλιά του σε ασφαλές σημείο, το δυ­ναμικό σας πλεονέκτημα εξαφανίζεται. Γι’ αυτόν το λόγο είναι σημαντικό να εκμεταλλεύεστε κάθε ευκαιρία για να δημιουργείτε στατικά πλεονεκτήματα. Να εμπιστεύεστε μόνο τα στοιχεία εκεί­να που θα βρίσκονται στη θέση σας για μεγάλο χρονικό διάστη­μα.

Ο ρόλος της στρατηγικής είναι να δημιουργήσει ένα ή περισ­σότερα από τα παρακάτω στατικά πλεονεκτήματα;

• Επιπλέον υλικό (δύναμη)

• Μεγαλύτερη κινητικότητα κομματιών

• Καλύτερη δομή πιονιών

• Περισσότερο έδαφος (χώρο)

• Ασφαλή θέση Βασιλιά (συνήθως όταν έχει κάνει ροκέ)

Από εσάς εξαρτάται να αναγνωρίσετε την δυνατότητα να ατιοκτηθεί ένα πλεονέκτημα σε μια θέση και στη συνέχεια να βρείτε ένα σχέδιο που να σας επιτρέπει να καταβάλετε τον αντίπαλο χά­ρη στη δύναμη που σας δίνει το πλεονέκτημα.

Θα σας κάνει καλό παίκτη η γνώση του πώς να δημιουργείτε στατικά πλεονεκτήματα; Σίγουρα βοηθάει, αλλά προφανώς ο αντίπαλός σας θα δημιουργεί (ή θα έπρεπε να δημιουργεί!) τα δι­κά του πλεονεκτήματα. Η πραγματική δεξιοτεχνία στο σκάκι έρ­χεται όταν μπορείτε να προσδιορίσετε ποιανού τα πλεονεκτήμα­τα είναι πιο ουσιαστικά - ποια είναι τα θετικά στοιχεία που θα οδηγήσουν τελικά στο θρίαμβο. Για παράδειγμα, μπορεί να έχετε ένα υλικό πλεονέκτημα (ας πούμε, ένα πιόνι παραπάνω), αλλά αν ο αντίπαλός σας έχει καλύτερη δομή πιονιών, περισσότερο χώρο και ενεργητικότερα κομμάτια, πιθανόν να ευχόσασταν να ξανα- παίζατε την παρτίδα από την αρχή. Ή μπορεί να αποκτήσετε υλικό πλεονέκτημα κερδίζοντας ένα κομμάτι αλλά, στην πορεία, να εξασθενήσετε την άμυνα του Βασιλιά σας. Τι αξία έχει να έχε­τε ένα κομμάτι παραπάνω, αν το μόνο που μπορείτε να κάνετε εί­ναι να κάθεστε και να βλέπετε τον αντίπαλο να σας κάνει ματ;

Εκτιμήσατε λανθασμένα το πλεονέκτημα του κέρδους ενός κομ­ματιού και, με λίγα λόγια, χάσατε.

Αυτό ακριβώς το είδος της πολύπλοκης μάχης, ανάμεσα σε παίκτες που συνεχώς ανταλλάσσουν τα πλεονεκτήματα που δια­θέτουν με καινούργια, κάνει το σκάκι τόσο συναρπαστικό άθλημα.

ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΑΣ ΣΤΟ ΛΑΒΥΡΙΝΘΟ:

Πώς φτιάχνουμε ένα σχέδιο για να κερδίζουμε!
Είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να εκτιμήσουμε με ταχύτητα μια θέση (να αποφασίσουμε δηλαδή με μία ματιά ποιος από τους δύο αντιπάλους είναι σε καλύτερη θέση –ή αν η θέση είναι ισορροπημένη- , ποια είναι τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα και ποια τα σημαντικότερα μειονεκτήματα κάθε πλευράς και ποιο στόχο πρέπει να έχουν οι κινήσεις που θα ακολουθήσουν). Αυτή η ικανότητα βελτιώνεται αναλύοντας παρτίδες μεγάλων σκακιστών, παίζοντας πολλές δικές μας παρτίδες και προσπαθώντας κάθε φορά να μαθαίνουμε από τα λάθη μας. 
Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα οι σκακιστές έκριναν τις θέσεις με ένα απλό και χοντροκομμένο τρόπο, πιστεύοντας ότι η παρτίδα κερδίζεται απλά και μόνο επειδή κάποιος παίκτης είναι καλύτερος από τον άλλο και κάποια στιγμή ανακαλύπτει ένα συνδυασμό. Όμως ένα άνθρωπος τα άλλαξε όλα αυτά. Ήταν ο πρώτος Παγκόσμιος Πρωταθλητής, Βίλχελμ Στάινιτζ. Ο Στάινιτζ ήταν ένας πολύ καλός παίκτης της εποχής του, όχι όμως καλύτερος από πολλούς άλλους σκακιστές πρώτης γραμμής. Ωστόσο, για πρώτη φορά έβαλε το σκάκι σε επιστημονική βάση και εγκαινίασε ένα νέο στιλ παιχνιδιού που είχε τεράστια επιτυχία. Πλέον κανείς από τους σύγχρονους του παίκτες δεν μπορούσε να τον αντιμετωπίσει και ο Στάινιτζ διατήρησε τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή μέχρι τα βαθιά του γεράματα. 
Οι περίφημοι αυτοί κανόνες του Στάινιτζ αποτέλεσαν τη βάση του σύγχρονου σκακιού και από τότε όλοι οι σκακιστές τους ακολουθούν για να βελτιώσουν το παιχνίδι τους. Ο Στάινιτζ έμαθε τις επόμενες γενιές να χωρίζουν κάθε θέση στα στοιχεία που την αποτελούν και να καταλαβαίνουν ποια είναι σημαντικά και πως θα πρέπει να τα εκμεταλλευτούν.

Οι κανόνες αυτοί είναι οι παρακάτω.

1. Στο σκάκι νικάει μόνο όποιος κάνει επίθεση. Βέβαια πολλές φορές θα διαπιστώσετε ότι και ο αμυνόμενος κερδίζει, όμως αυτό οφείλεται σε κάποια αβλεψία του επιτιθέμενου, που επιτρέπει στον αμυνόμενο να επιτεθεί με τη σειρά του. Έτσι μετά το λάθος του αντιπάλου του ο αμυνόμενος αλλάζει ρόλο και γίνεται επιτιθέμενος. Το σημαντικό ερώτημα είναι ποιος έχει το δικαίωμα να επιτεθεί. Μέχρι την εποχή του Στάινιτζ η απάντηση ήταν : ο καλύτερος παίκτης. Όμως ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής απέδειξε ότι το ταλέντο είχε δευτερεύουσα σημασία.

2. Το δικαίωμα να επιτεθεί έχει ο παίκτης που έχει καλύτερη θέση. Αν η θέση σου είναι χειρότερη δεν θα πρέπει να σκέφτεσαι την επίθεση, καθώς το πιθανότερο είναι να χειροτερέψεις τη θέση σου.

3. Ο παίκτης που έχει το πλεονέκτημα έχει όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση να επιτεθεί, διαφορετικά κινδυνεύει να χάσει το πλεονέκτημα του. Άλλος ένας σημαντικός κανόνας του Στάινιτζ, που έχει επιβεβαιωθεί αμέτρητες φορές στην πράξη. Πάρα πολύ συχνά, αν καθυστερήσουμε και δεν πιέσουμε την κατάλληλη στιγμή, αν χάσουμε κινήσεις (τέμπο) το πλεονέκτημα μας εξανεμίζεται. Η επίθεση την κατάλληλη στιγμή είναι ο αποτελεσματικός τρόπος για να νικήσουμε.

4. Ο αμυνόμενος πρέπει να είναι προετοιμασμένος να αμυνθεί και να κάνει παραχωρήσεις. Αυτό σημαίνει ότι αμυνόμενος πρέπει να προσπαθήσει να αποκρούσει τα χτυπήματα του επιτιθέμενου και να προβλέπει τις προθέσεις τους. Μια προσθήκη του 20ου αιώνα στην θεωρία του Στάινιτζ, ήταν ότι ο αμυνόμενος πρέπει να έχει πάντα υπόψη του την δυνατότητα να αποχτήσει αντιπαιχνίδι, την πιθανότητα να αντεπιτεθεί κάποια στιγμή. Επειδή, ωστόσο, η άμυνα απαιτεί για ένα διάστημα να παίζεις σύμφωνα με τις επιθυμίες του αντιπάλου σου, έχει αποδειχτεί πρακτικά ότι είναι πολύ δυσκολότερη από την επίθεση.

5. Υπάρχουν δύο τρόποι επίθεσης, ο συνδυαστικός και ο στρατηγικός. Ποια μέθοδος είναι καλύτερη; Εξαρτάται από τη φύση της συγκεκριμένης θέσης. Μερικές φορές πρέπει να επιτεθούμε σε ένα αδύνατο πιόνι, άλλες φορές κατευθείαν στο βασιλιά, ενώ άλλες φορές η επίθεση μας έχει σκοπό τη δημιουργία ενός ελεύθερου πιονιού και την προαγωγή του. Βέβαια πολύ συχνά συνυπάρχουν και οι δύο τρόποι.

6. Ο επιτιθέμενος πρέπει να κατευθύνει τις επιχειρήσεις του στο πιο αδύνατο σημείο του αντιπάλου. Αν ο αντίπαλος μας είναι δυνατός σε κάποιο σημείο της σκακιέρας δεν είναι πολύ έξυπνο να επιτεθούμε εκεί. Ψάχνουμε να βρούμε (ή πολλές φορές του δημιουργούμε) το πιο αδύνατο σημείο και κάνουμε επίθεση.

του Μάνου Ναθαναήλ

...φινάλε ειναι οι εχθροί του

Να σημειώσω οτι οι δυο εικόνες έχουν παρθεί απο το βιβλίο "Σκακιστικό σεμινάριο Μόσχας (Στράτος Γρίβας) το οποιο ειναι σε μορφη pdf εδω https://www.ebooks4greeks.gr/skakistiko-seminario-mosxas

Η κλασσική Άμυνα στην Ισπανική παρτίδα

Μια σκακιέρα διπλά σας θα βοηθούσε για τις βαριάντες που παρουσιάζονται.

Η άμυνα του Βερολίνου

Ενα ντοκουμέντο απο το 1960! (μπορείτε να κάνετε download τις εικόνες ώστε να τις μεγεθύνετε για να τις διαβάσετε καλύτερα)