کوروش بنیادگذار کشور ایران، مردی که عموم تاریخ‌نگاران او را «اندیشمند، انسان‌دوست، دادگستر و مهربان» توصیف کرده‌اند در مارس سال 530 پیش از میلاد فوت شد.
کوروش جهانی فکر می‌کرد و همه ملت‌ها را متساوی‌الحقوق می‌دانست و عقیده به ایجاد یک دولت جهانی مجهز به اخلاقیات داشت تا جنگ‌ها و خون‌ریزی‌ها پایان یابد و یک قانون واحد حاکم بر روابط ملت‌ها باشد.
اعلامیه او پس از فتح بابل که سلطانش به آزار دادن سایر ملل و نیز اتباع خود شهرت داشت، نخستین منشور ملل متحد و اعلامیه حقوق بشر شناخته شده و نگه‌داری می‌شود.
کوروش دین ایرانیان (آیین زرتشت) را به ملل دیگر تحمیل نکرد. وی شورائی از سران ملل تابعه به ریاست خود تشکیل داده بود و امپراتوری او در حقیقت یک جامعه مشترک‌المنافع بود و شرط عضویت در این جامعه دادن آزادی به مردم محل، برقراری حکومت قانون، منع بردگی و قطع ظلم و تعدی بود.
ارتش کوروش سربازان اسیر را به بردگی نمی‌فروخت و اموال ملت مغلوب را مصادره و غارت نمی‌کرد. یهودیان در کتاب مقدس خود کوروش را "آزادی‌بخش" و او را یک مسیح خوانده‌اند. کوروش اسیران یهودی دولت بابل را آزاد کرد و به وطن خود بازگردانید
کوروش بنیادگذار کشور ایران، مردی که عموم تاریخ‌نگاران او را «اندیشمند، انسان‌دوست، دادگستر و مهربان» توصیف کرده‌اند در مارس سال 530 پیش از میلاد فوت شد.
کوروش جهانی فکر می‌کرد و همه ملت‌ها را متساوی‌الحقوق می‌دانست و عقیده به ایجاد یک دولت جهانی مجهز به اخلاقیات داشت تا جنگ‌ها و خون‌ریزی‌ها پایان یابد و یک قانون واحد حاکم بر روابط ملت‌ها باشد.
اعلامیه او پس از فتح بابل که سلطانش به آزار دادن سایر ملل و نیز اتباع خود شهرت داشت، نخستین منشور ملل متحد و اعلامیه حقوق بشر شناخته شده و نگه‌داری می‌شود.
کوروش دین ایرانیان (آیین زرتشت) را به ملل دیگر تحمیل نکرد. وی شورائی از سران ملل تابعه به ریاست خود تشکیل داده بود و امپراتوری او در حقیقت یک جامعه مشترک‌المنافع بود و شرط عضویت در این جامعه دادن آزادی به مردم محل، برقراری حکومت قانون، منع بردگی و قطع ظلم و تعدی بود.
ارتش کوروش سربازان اسیر را به بردگی نمی‌فروخت و اموال ملت مغلوب را مصادره و غارت نمی‌کرد. یهودیان در کتاب مقدس خود کوروش را "آزادی‌بخش" و او را یک مسیح خوانده‌اند. کوروش اسیران یهودی دولت بابل را آزاد کرد و به وطن خود بازگردانید