ŞAH?

Satranca dair...

1.  Satranç tahtası üzerindeki her şey zihnimizde mücadele veren şeyler midir? Piyon, mücadeleci benliğiyle, cesur davranışlarıyla ilk safları hak mı etti yoksa mecbur mu kaldı? Kaleler neden geri planda kaldı ki? Savunma geride mi olur yoksa ileri de mi? İçimize kadar girebilmiş düşmanı, bütün kendinden üstün olanların geleceği için endişe eden neden piyondur ki? O, küçücük cesur yürekli taşımızın aldığı ve üstlendiği sorumluluğu takdir edeniniz var mı?
2. Yaşayan insan, düşünen insan ve her bir atılıma maruz bırakılan insan bir piyon mudur? Zorunluluk ve rastlandı kendi içinde açık değil midir?
3. Miğfersiz ölülerimizi(yaşayanlarımızı) görebiliyor muyuz? Buradaki ''miğfer'' düşünmedir. Bir eylem, her şeyin anlamını ve işleyişini değiştirebilecek bir eylem. Korkutucu ama çoğunlukla gerekli. Miğfersiz yaşanlara engel olalım, her bir düşünce geleceği aydınlatma adına bir kıvılcımdır.
4. İster cesur ol, ister kahraman.

Sanırım dış dünyayla karşılaştırıldığında öyledir.