در سال ۳۳۴ قبل از میلاد مسیح با حمله اسکندر مقدونی به ایران یوتاب شیرزن پارسی فرماندار سرزمین آتروپاتان ایران ( آذربایجان امروزی ) بوده است ، با نزدیک شدن اسکندر به سرحدات غربی ایران آریوبرزن سردار بنام هخامنشی آرایش جنگی سپاه برای مقابله با اسکندر را گرفت. با آماده باش سپاه آریوبرزن، یوتاب با سپاه تحت فرمان خورد از آتروپاتان خروج کرده و به لشکریان برادرش آریوبرزن ملحق میشود و آتروپاتان را به دست سرداری به نام آذرباد می سپارد. با شکست ارتش و سپاهیان ایران و کشته شدن یوتاب و آریوبرزن اسکندر پس از فتک ممالک پیش روی خود به سمت آتروپاتان می تازد، با نزدیک شدن اسکندر، آذرباد به اسکندر پیغامی فرستاده و می گوید: ما به یک شرط درهای آتروپاتان را به روی مقدونیان و اسکندر می گشاییم که پادشاه مقدونی قول دهد در آتروپاتان به جان و مال و زنان تعرض نشود ، خونریزی و کشت و کشتار نشود و اداره حکومت آتروپاتان به در دست ایرانیان بماند... و در عوض ما درهای شهر را به روی اسکندر باز خواهیم نمود و باجگذار مقدونیان خواهیم بود. اما در غیر اینصورت ما پارسیان تا پای جان در مقابل سپاه اسکندر ایستادگی خواهیم کرد. اسکندر نیز این معاهده را پذیرفته و درهای آتروپاتان به رویش باز شده و اسکندر خود آذرباد را به ساتراپی آتروپاتان می گمارد. بعد ها این سرزمین به نام خود آذرباد معروف شد و به آذربادگان و آذرآبادگان مبدل گشت و این نام تا پایان عهد ساسانی پا برجا بود و حتی تا به امروز که به آذربایجان معروف شده است. علت آذربایجان شدن آذربادگان پس از فتح تازیان بخاطر ضعف تازیان برای گفتن حرف " گ " به آذربایجان معروف شد. در شاهنامه فردوسی نیز از این شهر با نام آذرآبادگان یاد شده است ، فردوسی گرامی در شاهنامه خود در قسمت نامه سپهسالار رستم فرخزاد میگوید:
چو نامه بخوانی با مهتران. // برانداز و برساز و لشکر بران
ز گنج و ز اسب هرچه هست. // ببر سوی گنجور آذرگشسب
همی تاز تا آذرآبادگان. // به جای بزرگان و آزادگان
و یا .....
بیاورد سوی آذربادگان ** خود و نامداران و آزادگان
نهاد اندر آن مرز آتشکده ** بزرگی به نوروز و جشن سده
( منبع " بخش ایران از آغاز دارئرة المعارف زرین ، چاپ ۱۳۶۲ ، از م . آذینفر )
" آذرباد " سردار نامدار عهد هخامنشی...
در سال ۳۳۴ قبل از میلاد مسیح با حمله اسکندر مقدونی به ایران یوتاب شیرزن پارسی فرماندار سرزمین آتروپاتان ایران ( آذربایجان امروزی ) بوده است ، با نزدیک شدن اسکندر به سرحدات غربی ایران آریوبرزن سردار بنام هخامنشی آرایش جنگی سپاه برای مقابله با اسکندر را گرفت.
با آماده باش سپاه آریوبرزن، یوتاب با سپاه تحت فرمان خورد از آتروپاتان خروج کرده و به لشکریان برادرش آریوبرزن ملحق میشود و آتروپاتان را به دست سرداری به نام آذرباد می سپارد.
با شکست ارتش و سپاهیان ایران و کشته شدن یوتاب و آریوبرزن اسکندر پس از فتک ممالک پیش روی خود به سمت آتروپاتان می تازد، با نزدیک شدن اسکندر، آذرباد به اسکندر پیغامی فرستاده و می گوید:
ما به یک شرط درهای آتروپاتان را به روی مقدونیان و اسکندر می گشاییم که پادشاه مقدونی قول دهد در آتروپاتان به جان و مال و زنان تعرض نشود ، خونریزی و کشت و کشتار نشود و اداره حکومت آتروپاتان به در دست ایرانیان بماند... و در عوض ما درهای شهر را به روی اسکندر باز خواهیم نمود و باجگذار مقدونیان خواهیم بود. اما در غیر اینصورت ما پارسیان تا پای جان در مقابل سپاه اسکندر ایستادگی خواهیم کرد.
اسکندر نیز این معاهده را پذیرفته و درهای آتروپاتان به رویش باز شده و اسکندر خود آذرباد را به ساتراپی آتروپاتان می گمارد.
بعد ها این سرزمین به نام خود آذرباد معروف شد و به آذربادگان و آذرآبادگان مبدل گشت و این نام تا پایان عهد ساسانی پا برجا بود و حتی تا به امروز که به آذربایجان معروف شده است.
علت آذربایجان شدن آذربادگان پس از فتح تازیان بخاطر ضعف تازیان برای گفتن حرف " گ " به آذربایجان معروف شد.
در شاهنامه فردوسی نیز از این شهر با نام آذرآبادگان یاد شده است ، فردوسی گرامی در شاهنامه خود در قسمت نامه سپهسالار رستم فرخزاد میگوید:
چو نامه بخوانی با مهتران. // برانداز و برساز و لشکر بران
ز گنج و ز اسب هرچه هست. // ببر سوی گنجور آذرگشسب
همی تاز تا آذرآبادگان. // به جای بزرگان و آزادگان
و یا .....
بیاورد سوی آذربادگان ** خود و نامداران و آزادگان
نهاد اندر آن مرز آتشکده ** بزرگی به نوروز و جشن سده
( منبع " بخش ایران از آغاز دارئرة المعارف زرین ، چاپ ۱۳۶۲ ، از م . آذینفر )