Na de partij vroeg Aljechin aan Neistadt: 'Waarom sloeg je niet op e6 met de pion?' Neistadt antwoordde dat hij dacht dat het niet uitmaakte. 'Maar nu ik langer naar de stelling kijk, lijkt het inderdaad sterker.' 'Weet je het zeker?' zei Aljechin.De zetten 2...fxe6 3.dxe6 Lxe6 4.Kg3 a5 5.Kf4 a4 werden uitgevoerd, maar pas na 6.Ke5! begon het Neistadt te dagen dat wit wel degelijk in het vierkant van de pion kan komen, aangezien er 7.Kxe6 en 8.f7 dreigt. Zwart moet dus een tempo met de loper verliezen, waarna 7.Kd4 a3 8.Kc3 a2 9.Kb2 volgt met remise.Volgens de memoires van Neistadt, waaruit deze anekdote afkomstig is, hadden de omstanders hier het gevoel dat ze een mirakel hadden aangeschouwd. De witte koning was via een wel heel opmerkelijke route naar a1 gelopen.Aljechin liet niet alleen dit geometrische motief, dat we natuurlijk moeten toeschrijven aan Richard R?ɬ©ti, zien, maar ook de weerlegging: 4.Kg3 Kxf6 5.Kf4 Lf5! 6.Ke3 Ke5 7.Kd2 Kd4 8.Kc1 Kc3, en de witte koning is afgesneden van de hoek.Bron: A. Karpov & E. Gik.
Karpov's Endgame Arsenal! R&D Publishing, 1996.
>> speel dit eindspelletje na