De ware liefhebber is tijdens de schaakolympiade niet ge?ɬØnteresseerd in wie er bovenaan staat, welk team van welk team gewonnen heeft en wie de titel uiteindelijk binnensleept. Nee, de ware schaakliefhebber is vooral ge?ɬØnteresseerd in de vele, vele partijen en het besef dat alle topspelers van de wereld bij elkaar komen - zoals vroeger elk jaar alle opperhoofden der indianen - om de laatste nieuwtjes te tonen, te laten zien wie de hardste vechter is, wie de beste techniek heeft, kortom: de laatste stand van zaken in de wetenschap die schaken is, inzichtelijk te maken voor de leek.Maar hoe dit alles bij te houden vanuit je luie stoel? Een onmogelijke taak.Natuurlijk, men kan ervoor kiezen alleen de partijen van de Nederlanders na te spelen. Een beperkte, maar overzichtelijke doelstelling. Beter is het, de partijen van alle topborden in de gaten te houden. Nadeel hiervan is dat die partijen vaak te moeilijk zijn, en daardoor onevenredig veel tijd kosten. Zeker, Kramnik speelt de sterren van de hemel, maar begrijpen doet vrijwel niemand het. Nog beter is het, er zelf naartoe te gaan. Ik ben dan ook zeer jaloers op doggy en forest, die vanaf 30 mei de laatste ronden live in Turijn kunnen gaan meemaken en ter plekke voor deze weblog zullen schrijven!Zelf hanteer ik al jaren de volgende methode: ik download alle partijen tot nu toe in Chessbase, en scan ze dan allemaal eerst op ECO- (openings-) code, en vervolgens op de eerste tien zetten. Dat klinkt natuurlijk ook behoorlijk oppervlakkig, want mis ik daardoor niet alle spectaculaire middenspelen, eindspelen en blunders? Misschien, maar mijn ervaring is dat er genoeg spannends overblijft.Hieronder wil ik een kleine, tamelijk willekeurige selectie laten zien van wat ik zelf de afgelopen dagen zoal heb nagespeeld en bestudeerd.
Zo is daar een zwaar theoretische, belangwekkende Zaitsev-Spaans (terug van weggeweest) tussen Kasimdzhanov en Ivanchuk. Maar ook een spectaculaire aanvalspartij van Luc Winants met 2.Lf4!? in het Damegambiet en een mooie hakpartij van Iuldachev in de Tarrasch, die wel in geen enkele krant zal worden afgedrukt.
Natuurlijk mochten de offers van
Volokitin tegen
Barsov niet ontbreken.
17...Pxe5!? 18.Le2!
?Ǭ†?Ǭ†Maar spektakel vindt niet alleen plaats aan de hoge borden. Het bewijs daarvoor levert bijvoorbeeld de partij
Ronchetti-Mas:
Wit heeft net 20.Kxb2 gedaan. Na een hyperscherpe Najdorf is een stelling ontstaan waarin wit voor de dood of de gladiolen gaat. Na
20...Dd7 ging de strijd nog lang en hevig verder.?Ǭ†?Ǭ†Ook viel mij een
Beating the Modern-veegpartij van Sedlak tegen Gallagher op, en een krankzinnig eindspel op ?ɬ©?ɬ©n vleugel tussen de dames
Hoang Thang en
Almira Skripchenko:
60.Pe1 Txh3 61.Txf7 ...Natuulijk is er nog veel meer. Ik heb een aantal curieuze en interessante partijen van enige aantekeningen voorzien.
Veel naspeelplezier!
>> speel hier de genoemde en andere (geannoteerde) partijen na