Blogs

Bəxtiyar Vahabzadə - Qorxu

Ramiq
| 4

Qorxu 

 

Mənim sol əlimdə yanıq yeri var, 

O mənə töhfədir körpəliyimdən. 

Odun odluğundan xəbərsiz vaxtlar 

əlimi manqalda yandırmışam mən. 

 

Mənə "cız" dedilər, 

Ancaq qorxmadım. 

əlimi yandırıb tanıdım odu. 

Mənim həyat ilə ilk tanışlığım 

əlimi yandıran oddan başladı... 

 

Oxşadı gözümü hələ uşaqkən 

Ocağın al-əlvan alovu, közü 

Dünyaya gələli, bilmirəm nədən 

Nəyə vurulduqsa, yandırdı bizi... 

 

Mən oddan qorxmadım yanana qədər; 

Mən qorxu bilmədim qanana qədər. 

Elə ki, yandım, 

Odla oynamaqdan qorxdum, dayandım. 

Başlandı qorxu- 

Başlandı ehtiyat- 

Başlandı həyat...