دلنوشته باحال
جــرم جـهـنـمـیـان " س ک س " و مـشـروب بــود
و پــاداش بـهـشـتـیـان " س ک س " و مــشــروب ؛؛
مــا چـقـدر بـه سـادگـی نـیـاکـان خـودمـان خـنـدیـدیــم ،
روزی مــی آیـد کـه آیـنـدگـان بـه خـــرافــات مــا خـواهـنــد خـنـدیــد ؛
صـــآدق هــدآیــت
تــیـتـر روزنـــامــه ی صـــبــح :
مـــــادری فــرزنــدش را در خـــواب خـفـه کــرد . .
نـــمــیــدانــم . . .
دیــگـر رفــیــق بــی کــلــک کــیــســت . . . !
كـشـورى كـه اسـم قـبـرسـتـونـاش
پـيـشـوَنـد " بـهـشـت " رو يـدك مـيـكـشـه ،
مـعـلـومـه كـه زنـدگـى مـردمـش تـا قـبـل از مـرگ جـهـنـمـه . . .
بـرای انــسـان هــیـچ چــیـز بـــه انــدازه ی
" اعــتـلـای شـخـصـیـت " و " کـمـالــات " پــر هـزیـنـه نـیـسـت . . .
" درد آدم هــــــا را تـغـیـیـر مـــی دهـــد"
خــســـتـــه ام
"هــمـچـون کــارگــری کــه ســاعــت 4 ؛ 5 مــظـلـومــانـه مــی گـــویــد :
"اوســـا مـــلــات بـــســازم ؟ ؟ ؟ ؟ ؟ ؟ ؟
در شـهـر مـن ارزانـی بـیـداد مـی کــنـد
تـن ارزان اســت " خـــدا ارزان است " آبـرو ارزان اســت
و فـاحـشـه هـای ذهـنـی در کـوچـه و بــازار تـخـمـه مــی شـکـنـنـد .
عـشـق از خـیـابـان شـروع مـی شــود و پــایـانــش
در اتــاقـی تــاریــک روی تـخـتـخـواب اســت .
گـنـاه را رنــگ مــی کــنـنـد و بــه جــای خــدا مـی فــروشـنــد
نــگـاهـای هــرزه بـه مــادرهــا هـم رحــم نـمـی کـنـنـد
هـمـه یـک کـتـاب ِ مـقـدس دارنـد کـه سـالـهـاسـت خـاک مـی خــورد .
دیـگـر بـس اسـت مـن بــروم بـه گـنـاه هــایـم بـرســم ؛؛
گـیـر کــرده ام مـیـان
پـدری کـه از سـجـاده تـا سـرنـگـونـی خـدایـی پـیـش رفـت
کـه از پـس پـانـسـمـان جـیـبـهـایـش بـر نـیـامـد
و مــادری کــه پــدر را
بـه امـان هـمـان خـدا ســپـُـرد
تـا شـایـد بـیـخـیـال تـقـدیـری شـود کــه
زار نـــداری هــای شــوهــر را مـیـزنــد .
و مـن مـآنـدم و خـوابـی عـمـیـق و دیدن رویـاهـای تـلـخ و
یـک دنـیـا حـسـرت ِ بـر دل مــانـده
و روزگـاری سـخـت تــر از قـبـل ؛؛
سـقـف ِ خـانـه مـان ســوراخ اســت
ولـی در عـوض مـنـار هـای مـسـجـد ِ خـالـی سـر بـه فـلـک کـشـیـده .
هـمـسـایـمـان هـر سـال مـیـرود مـکـه و مـی گــویـد خـــــدا طـلـبـیـده .
خـدا خـسـتـه نـمـیـشـوی از قـیـافـــه تـکــراری ؟
دوسـتـانـت چـه قـیـافـه هـای خــاصـی دارنـد ..!
تـسـبـیـح و سـجـاده بـا اسـمـت ، چــه احـتـرامـی دارنــد .
اگـر دوسـت ِ بــی تـسـبـیـح قـبـول کـنـی مـن هـم پـایــه ام .
خــدا پـارتــی بــازی بــه عــرش هــم رسـیــده ؟
ایـن جـا مـی گـویـنـد بـرو دعـایـت را بـه فـلـانـی بـگـو او پـیـش خـدا آبـرو
دارد شـــایـد دعـایــت را پـذیـرفــت .
بــیـخـیــال . .
مـن بـه چـشـم ایـن جــمـاعـت ِ دیـوانـه کـــافـر شــده ام .
هــرگـز از مـرگ نـهـراسـیـدهام
اگـرچـه دسـتـانـش از ابـتـذال شـکـنـنـده تــر بــود .
هــراس ِ مــن ، مـردن در سـرزمـیـنـی اسـت
کـــه مـــزد ِ گــورکـــن
از بــهـــای آزادی ِ آدمـــی افــزون بـــاشــد ؛؛
کـسـی چـه مـی دآنـد شـآیـد خـیـلـی هـآ هـمـیـن جـآ
در هـمـیـن دنـیـا جـهـنـم را تـجـربـه کـرده انـد ؛
کـه حـالـا در ایـن بـهـبـهـه ی دیـن فـروشـی ِ دنـیـا پـرسـتـان
خـیـلـی راحـت از مـــرگ سـخـن بـه مـیـان مــی آورنــد ؛
و شـایـد خـیـلـی هـای دیـگـر هـم هـنـوز فـکـر سـاخـتـن
بـهـشـتـشـان بــاشـنـد بـه قـیـمـت ِ فـــروخـتــن ِ انــسـآنــیـت ؛؛
و عـده ای هـم خــود را بــه خـواب زمـسـتـانـی زده انــد
و حــالــا حـالــاهـا هـم قـصـد بـیـدار شـدن نــدارنــد ؛؛
مــی دانــی ! ؟ راسـتـش را بـخـواهـــی گــاهــی زمـــیـن
بـــرای خـیـلــی هــا بــر عــکـس مــی چــرخـد کــه هـمـیـشـه
مـشـکـلـات بـرایـشـان سـرازیــر مـی شـود و لـقـمـه نـانــی
بـرایـشـان بـه قـیـمـت فـروخـتـن کـُلـیـه تــمــام مــی شــود ؛
.
کـسـی چـه مـی دانـد شـایـد جـهـنـم ِ عــده ای هـمـیـن دنــیـاســت ...
بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر مـسـتـضـعـفـی دیـدی
ولـی از نـــآن امــروزت بـه او چـــیـزی نـبـخـشـیـدی
بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر چـآدر بـه سـر دآری
ولـی از زیـر آن چــآدر بـه یــک دیــوآنــه خـنـدیـدی
بـه انــسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر قـآری قـرآنـی
ولـی در درک آیــآتـش دچــآر شــک و تــردیـدی
بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر گـفـتـی خــدآ تـرسـی
ولـی از تــرس امـوآلـت تـمــآم شــب نـخـوآبــیــدی
بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر هـر سـآلـه در حـجـی
ولـی از حـآل هـمـنـوعـت ســوآلـی هــم نـپـرسـیـدی
بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگــر مـــرگ مــرآ دیــدی
ولـی قـدر سـری ســوزن ز جــآی خـود نـجـنـبـیــدی
ﻣـﻌـﻨــآﯼ ﺍﻧـﺘـﻈـآﺭ ﺭآ ﺑــآﯾــﺪ ﺍﺯ
ﻣـــآﺩﺭآﻥ ِ ﺷــﻬـﯿــﺪآﻥ ِ گــمــنــآم ﭘـــﺮﺳـﯿـﺪ ؛؛
ﻣـآ ﭼــﻪ ﻣـﯿـﻔـﻬـﻤـﯿـﻢ ﻣـﻌـﻨـآﯼ ﺩﻟـﮕـﯿـﺮﯼ ﻏــﺮﻭﺏ ِ ﺟــﻤــﻌــﻪ ﺭآ ؛؛
نـسـل مـآ نـسـل تـو خـیـآبـون رآم و تـو خـونـه یـآغـی
تـو روز کـآرمـنـد شـریـف دولـت و شـب سـآقـی
نـسـل آشـنـآیـی تـو ایـنـتـرنـت و ازدوآج عـآشـقـآنـه
نـسـل طـلــآق تـوآفـقـی و مـهـریــه ی مـآهـیـآنـه
نـسـل فـروشـگـآه رفـآه و قـسـط و اجـآره نـشـیـنـی
نـسـل ال.سـی.دی ال.جـی و پـُـز دآدن بـآ مـُبـلـآی چـیـنـی
نـسـل مـسـآعـده وآسـه یــه تـــور مـزخــرف کـیـش
لـیـزیـنـگ پـرآیـد و تـهِ تـهــِش دویـسـت و شـیـش
نـسـل شـیـر یـآرآنـه ای و تـآریـخ مـصـرفِ مـآسـت
نـسـل دلـخـوش بـه دآنـلـود هـفـتـگـی لــآسـت
نـسـل جـومـونـگ و پـریـزن بـرِک و بـیـسـت و چـهـآر
نـسـل دی.وی.دی پـرده ای و تـمـآشـآی شـبـونـه ی اسـکـآر
نـسـل سـرگـردون بـیـن جـنـیـفـر لـوپـز و گـآنــدی
یـه شـب اسـتـنـلـی کـوبـریـک و شـب دیـگـه فـیـلـم هـنـدی
نـسـل مـآرکـآی ِ بـُـنـجـل پــآتـن جـآمـه و سـآلــیـآن
نـسـل حـسـرتِ یـه دسـت کـت شـلـوآر هـآکـوپـیـآن
نـسـل از تـولـد تـا دم مـرگ تـو شـیـش و بــش
نـسـل تـحـویـل ســآل بــآ بـرنـآمـه هـآی طـپـش
نـسـل مـهـمـونـی مـخـتـلـط و رقـص نـور و لـرزش بـآسـن
تـو جـمـع عـآشـق «شـآهـیـن نـجـفـی» و تـو خـلـوت «سـآسـی مـآنـکـن»
نـسـل فـیـس بـوک و فـیـلـتـر شـکـن و ایـنـتـرنــت زغـآلـی
تـلـویـزیـون بـی خـآصـیـت و بـآنـک و جـوآیـــز خـیـآلــی
نـسـل خـوشـه بـنـدی و صـنـدوق مـهـر و سـهـآم عـدآلـت
نـسـل دآغـون از هـفـتـه هـآی بـی سـر و تـه کـسـآلـت
نـسـل تـعـریـف از فـیـلـمـآی نـدیـده و کـتـآبـآی نـخـونـده
نـسـلـی کــه مـث خـــر تــو گِـــل ِ مـُـدرنـیـتـه مـونــده
نـسـلـی کـه تـوی روز مـَـرّگـی دآره دسـت و پـآ مـی زنـه
نـسـلـی کـه نـسـل تـو ، نـسـل مـآ ، نــسـل مــنـه
هـــی زن
ﺭﻭﺑــﻨـﺪﻩ ﺍﺕ ،
ﺭﻭ ﺳـــﺮﯼ ﺍﺕ ،
ﺭﻭﭘـــﻮﺵ ﺍﺕ
ﻫـﻤــﻪ ﺭآ ﺑــﯿــآوﺭ ﺟــﻠــﻮﺗــﺮ ،
ﺗــﻨـﮓ ﺗـــﺮ ﮐــﻦ ،
تــیــره ﺗـــﺮ
ﺣـﺒـﺲ ﮐـﻦ ﺧـﻮﺩﺕ ﺭآ ﻣـﯿــآﻥ ﺍﯾــﻦ ﺗـﮑــﻪ ﭘــآرﭼــﻪ ﻫــآ
ﭘـﻨـﻬـآﻥ ﮐــﻦ ﺯﯾـﺒـآﯾـی هـآﯾــﺖ ﺭآ ،
ﭘــآﮎ ﮐــﻦ ﺧـﻠـﻘــﺘــﺖ ﺭآ ،
ﭼــآﺭﻩ ﺍﯼ ﮐــﻦ ﺑــﺮآﯼ ﺑــآﻧــﻮﯾــﯽ ﺍﺕ
ﺍﯾـــﻦ ﺭﻭﺯﻫـــآ ،
مـَـرد ﻫــآﯾــﻤـآﻥ ﺣـﺘـﯽ ﺑــآ ﭼـﺸـﻢ ﻫــﻢ
ﺍﺭﺿــــــآﺀ ﻣـــﯽ ﺷــﻮﻧــﺪ ؛؛
اهـــــل ایــــرآنـــم ، روزگــــآرم خـــوش نــیــسـت .
تــکـه جــآیــی دآرم ،
خـــرده حــرفــی ، ســـر ســـوزن حــقــی .
عــآلــمــی دآرم بــدتــر از ســنــگ ســـیــآه .
دشــمــنــآنــی ســخــت تــر از آهــن و ســُـرب .
و خــــُــدآیـــی کــه کـــمــی گـــم شــده اســت
پـــشــت ِ آن تــآریــکـی ، پـــآی یــک قـــلـب_یـــخـی .
روی آوآر ســــتـم ، روی قــآنــون_شــکــنــی .
قــبـلــه ام شــعــر ســپـیـد .
جــآنــمــآزم خـــــورشــیــد ، مــهــر مــن بــآرآن بــود .
چـکــه کـردنـد بـه تـیـمـآر زمـیـن ، قـبـلـه شــآن خـــــــون خــــدآ .
حـرفـشـآن آیــت ِ زور و شـکـسـتـنـد دل نــآزک شــب بــوهــآ رآ .
اهــــــــل ایــــرآنــــم
پـیـشـه ام آدمــیــت ، گــآه گــآهـــی مــی نـویـسـم از درد ،
مـی ســپــآرم بــه شــمـآ تــآ بــه رنــجــی کــه از آن مــی جــوشـــد
دل تــنــهــآیــی مــن ، مـــــآ بــشــود .
" تـــیـک تــــآک ِ " تــمـآم ســآعــت هــآ
" تــآک تــیـک ِ " دقــیـق ِ
مــــــــرگ ِ مـــن اســـت . .
مادرم...
با چهره مهربانش...
صفای وجودش...
سنگینی سکوتش...
نجابت و غرورش...
زمزمه ی کلامش...
در جذبه ی محراب...
گستره وسیع جنت است...
و ما فقط مادر میخوانیمش...
ارزش * يــک ســآل * رآ دانـش آمـوزى كـه مـردود شـده مـى دآنـد .
ارز ش * يــک مـآه * رآ مــآدرى كـه فـرزنـدى نـآرس بـه دنـــیـآ آورده مـى دآنـد .
ارزش * يـک هـفـتـه * رآ سـر دبـيـر يـک هـفـتـه_نـآمـهمـى دآنـد .
ارزش * يـک سـآعـت * رآ عـآشـقـى كـه انـتـظـآر مـعـشـوقـش رآ مـى كـشـد .
ارزش * يـک دقـيـقـه * رآ شـخـصـى كـه از قـطـآر جـآ مـآنـده .
ارزش * يـک ثـآنـيـه * رآ آنـكـه از تـصـآدفـى مـرگـبـآر جـآن در بـرده مـى دآنـد . . .
بـــه خـــآطــر بــيـآوريــد . . .
كــه زمـــآن بــه خــآطــر هـيـچ كــس مـنــتــظـر نـمـى مــآنــد .
ﻣـــﺮﺩﻫــآﯼ ﻭآﻗــﻌــﯽ
ﻧــﻪ ﻣــﻮﻫــآﯼ ﺭﻧــﮓ ﮐــﺮﺩﻩ ﺩآﺭﻥ
ﻧــﻪ ﺍﺑـــﺮﻭﻫـــآﯼ ﺑــﺮﺩآﺷــﺘــﻪ
ﻧــﻪ شـــآل ﻣــﯿـﻨـﺪآﺯﻥ ﺩﻭﺭ ﮔــﺮﺩﻧــﺸــﻮﻥ
ﻧــﻪ ﻣــﻮﻫــآﺷــﻮﻧــﻮ ﺳــﯿــﺦ ﻣــﯿـﮑـﻨــﻦ
ﻧــﻪ ﮐـﻠـﻤــﻪ ﻫـآﯾـﯽ ﻣــﺜـﻞ : ﻋـﺠـﯿـﺠـﻢ ﻭ ﻋــﺠـﻘـﻢ ﺑـﻠـﺪﻥ
ﻧــﻪ شـــلــوآر ﻟــــﯽ ِ ﭘـــآﺭﻩ ﻣــﯿــﭙــﻮﺷــﻦ
ﻧـــﻪ ﺣــﺮﻓــﻬــآﯼ رکـــیــک ﻣــﯿـﺰﻧــﻦ
ﻧــﻪ ﺑــآ ﺩﯾــﺪﻥ ﻫــﺮ ﺩﺧــﺘــﺮﯼ ﺩﻟــﺸــﻮﻥ ﻏــﯿـﮋ ﻣـﯿـﺮﻩ . .
ﻧـﻪ ﻭﻗـﺘـﯽ ﺑـﻪ ﯾـﮏ ﺯﻥ ﺳـلــآﻡ ﻣـﯿـﮑـﻨـﻦ ﺗـﻮ ﺻـﻮﺭﺗـﺶ ﺯﻝ ﻣـﯿـﺰﻧـﻦ
ﻧـﻪ ﻭﻗـﺘـﯽ ﺳـﻮآﺭ تــآکـسـی ﻣـﯿـﺸـﻦ ﺧــﻮﺩﺷــﻮﻥ ﺭﻭ ﻭﻝ ﻣـﯿـﮑـﻨـﻦ
ﻣــﺮﺩﻫـــآﯼ ﻭآﻗــﻌـﯽ ﻣــﻮﻫــآﯼ ﺭﻧــﮓ ِ ﺧــﻮﺩﺷــــﻮﻥ ﺭﻭ ﺩآﺭﻥ
ﻫــﻤــﻮﻥ ﺳـِـﮕــﺮﻣـﻪ ﻫـآﯼ ﺗـــﻮ ﻫــﻢ ﮐــﻪ
ﻭﻗــﺘـﯽ ﺧـــآﻧــﻮﻣــﺶ ﺭﻭ ﻣـﯿـﺒـﯿـﻨـﻪ ﺍﺯ ﻫـــﻢ ﺑــآﺯ ﻣــﯿـﺸـﻦ
ﺷـآﻝ ﻧــﻤـﯿـﻨـﺪآﺯﻥ ، ﺑــﻠــﮑــﻪ ﻣــﻮﻗــﻊ تــنـهــآیــی
ﺍﻭﻥ ﺩﺳــــﺖ ِ ﺭﻓــﯿـﻘـﺸــﻪ ﮐــﻪ ﺩﻭﺭ ﮔـــﺮﺩﻧــﺶ ﻣــﯿـﻔــﺘــﻪ . .
ﻫــﯿـﭻ ﻭﻗــﺖ ﺟــﻠـﻮﯼ ﺧــآﻧــﻮﻣــﺶ ﺣــﺮﻑ ﺭﮐــﯿـﮏ ﻧـﻤـﯿـﺰﻧــﻪ
ﻫـﺮ ﺩﺧـﺘﺮﯼ ﮐـﻪ ﺍﺯ ﺟـﻠـﻮﺵ ﺭﺩ ﻣـﯿـﺸـﻪ ، ﺗـﻨـﻬـﺎ ﭼـﯿـﺰﯼ ﮐــﻪ
ﻣــﯿـﺒـﯿــﻨــﻪ آســفــآلــت ِ ﺭﻭﯼ ﺧــﯿــآﺑـــﻮﻧــﻪ .
ﻭﻗـﺘـﯽ ﺳــﻮآﺭ ﺗــآﮐـﺴـﯽ ﻣـﯿـﺸـﻪ ﺑــﻪ ﺗـﻨـﻬـآ ﭼـﯿـﺰﯼ ﮐـﻪ ﻧـﮕـآﻩ ﻣـﯿـﮑـﻨـﻪ
ﻓـﻀـآﯼ ﺑـﯿـﺮﻭﻥ ﻭ ﺑــﻪ ﭼـﯿـﺰﯼ ﮐــﻪ ﭼـﺴـﺒـﯿــﺪﻩ ﺩﺭ ِ ﺗــآﮐــﺴــﯽ ِ ؛ ؛
ﺍﯾــﻦ ﺟـﻮﺭ ﻣــﺮﺩﻫـآ ﺗـﻨـﻬــآ ﭼـﯿـﺰﯼ ﮐـﻪ ﺍﺳـﺘـﻔــآﺩﻩ ﻣـﯿـﮑـﻨـﻦ ﺣـﻠـﻘـﻪ ﺷـﻮﻧـﻪ
ﺑـــﻪ ﺍﯾـــﻨـــآ ﻣــــﯿـﮕــﻦ : مـــَــرد
ﺩﺭﺩ ِ ﻣـــﻦ ﺍﺯ ﻣــﻠـﺘــﯽ ﻫــﺴــﺖ ﮐـــﻪ
کــریــسـمـس ﻭ ولــنـتــآیــنو هــآلوویــن
ﺭﻭ ﺑـــه ﻫــﻢ ﺗـﺒــﺮﯾـﮏ ﻣـﯿـﮕـﻦ ، ،
ﺑــﻌــﺪ ﻣــﯿــﮕـﻦ عــــیــد_قــربـــآنﻣـــآﻝ ِ ﻋــﺮﺑــآســت ! ! !
عــیـد مــن روزیـسـت کــه زحـمـت یـک سـآل ِدهـقـآن ،
شــآم یــک شـب پـــآدشـــآه نــبـآشــد . . .
( چــــگــــوآرآ )
وقـتـی بـچـه بــودم پــدرم مــی گـفـت :
هـر زمــآن خــودت بــه تـنـهــآیــی تـوآنـسـتـی
بـنـد کـفـشـهـآیـت رآ بـبـنـدی “ مـَــرد ” شــده ای !
امــآ مـن بـه پـسـرم خــوآهــم گـفـت ،
هــر وقـت تــوآنـسـتـی بـنـد کـفـشـهـآی
دوسـت دآشـتـنـی ات رآ خـودت بــآز کـنـی
و آن رآ بـه پـــآبــرهــنـه ای بـبـخـشـی
آنـــگــآه “ مـَـرد ” شـــده ای ! ! !
دخــتــر :
شـنـیـدم دآری ازدوآج مـی کـنـی . . مـبـآرکـه . .
خــوشــحــآل شــدم شــنـیــدم . . .
پــســر :
مـمـنـون . . . انـشــآلــلّـه قـسـمـت شـمـآ . . .
دخــتــر :
مـی تـونـم بـرآی آخـریـن بـار یـه چـیـزی ازت بـخـوآم ؟ ؟ ؟
پــســر :
چــی مــی خــوآی ؟
دخــتــر :
اگـه یـه روز صـآحـب یـه دخـتـر شـدی
مـیـشــه اســم مــنــو روش بــذاری ؟
پــسر :
چــر آ ؟
مـی خـوآی هـر مـوقـع کـه نـگـآش مـی کـنـم . .
صــدآش مـی کـنـم درد بــکـشــم ؟ ؟
دخــتـــر :
نــــــــــه . . ! !
آخـه دخــتـرآ عــآشـق بـآبــآهــآشـون مـیـشـن . . .
مـی خــوآم بــفـهـمـی چــقــدر عــآشـــــقــت بــودم . . . !
بــه ســلــآمــتــی ِ اونــآیــی کــه
جـــآی اعــتــقـآد بـــه بـهـشـت و جــهـنــم
و اون دنــــیــا ، ،
بـــه یـــه کـــم انــســآنــیــت
تـــوی ایــن دنــیــآ مـعـتـقــد هــســتـنـد . .