Sztuka ataku według Bobby’ego Fischera

Jedną z największych zalet szachów jest to, że wciąż możemy podziwiać partie, które rozegrano dziesiątki, a nawet setki lat temu. To czyni je wyjątkowymi – w przeciwieństwie do tenisa czy piłki nożnej, gdzie po najpiękniejszych wymianach i golach sprzed czasów telewizji nie pozostał żaden ślad. Najwspanialsze w szachach jest to, że możemy uczyć się od gigantów tej gry jeszcze długo po ich odejściu. Wystarczy analizować ich partie i traktować każde posunięcie jak krótką lekcję.

Dziś przyjrzymy się partii 14-letniego Bobby’ego Fischera i sprawdzimy, czego możemy się nauczyć od tego młodego geniusza.

Fischer wybiera atak Sozina. W rzeczywistości jego wkład w teorię tego wariantu jest tak duży, że dziś często nazywa się go atakiem Fischera-Sozina. I oto nasza pierwsza lekcja od Fischera:

1) Wybierz agresywny debiut

To oczywiste, że łatwiej zaatakować króla przeciwnika grając gambit królewski niż wariant wymienny obrony słowiańskiej. A jednak widywałem klubowych graczy, którzy wybierają modne debiuty (na przykład klasyczny gambit hetmański), a potem narzekają, że partie prowadzą do bezbarwnych pozycji, w których „nic się nie dzieje”.

2) Poznaj typowe motywy ataku w swoim debiucie

Aby być na bieżąco z najnowszymi trendami debiutowymi, Fischer nauczył się języka rosyjskiego i prenumerował radzieckie czasopisma szachowe. W poniższej, dobrze znanej miniaturze zagrał kombinację odkrytą przez radzieckiego mistrza Georgy’ego Bastrikova. Czy potrafisz ją odnaleźć w poniższej pozycji?

W analizowanej przez nas partii Fischer wykorzystał kolejną ideę, na którą natrafił w radzieckim czasopiśmie szachowym:

3) Wyeliminuj obrońców (najsilniejsze figury przeciwnika)

Czy potrafisz wskazać, jak Fischer zrealizował ten plan w poniższej pozycji?

4) Skieruj swoje figury w stronę króla przeciwnika

Im więcej figur bierze udział w ataku, tym większa szansa na danie mata, a najlepiej, gdy w atak zaangażowane są wszystkie Twoje figury. Co zagrałbyś w poniższej pozycji?

5) Przeprowadź zwycięską kombinację

Kiedy rozłoży się atak białych na czynniki pierwsze, wydaje się on prosty, lecz jest to złudne wrażenie. Jeśli jednak przeanalizujesz dziesiątki agresywnych partii i zaczniesz zwracać uwagę na te drobne szczegóły, z czasem staniesz się postrachem dla rywali oczekujących cichej, pozycyjnej gry. Powodzenia!